dossier private kwaliteitsborging
Het is mooi te zien dat er steeds vaker op een positieve manier over kwaliteitsborging binnen de bouw wordt gesproken. Er zijn meer partijen die een verschil willen maken: doen wat je belooft, de verwachtingen van de klant overtreffen, maak het leuk, continu kritisch zijn op hoe het beter kan enz. De positieve inzet is aanstekelijk.
Wie er op deze wijze instaat, daar ook echt in gelooft en naar handelt, krijgt het voor elkaar en maakt een verschil!
Een mooi voorbeeld is de bijdrage van Phillip Smits, algemeen directeur Blauwhoed: Kwaliteit en klant centraal: niet omdat het moet, maar omdat het kán!
Duidelijk is dat er een cultuurverandering moet plaatsvinden. Het is ook duidelijk dat het niet vanzelf gaat, het vraagt om sturing, actie … maar hoe?
“Ga het gewoon doen” is een tikkeltje kort door de bocht plus het is natuurlijk wel zo slim wat zaken te doordenken en tot een plan te brengen. Het is dus niet een kwestie van gelijk maar beginnen met het bestellen van wat iPads.
Bewust bekwaam
Bij verandering heb je te maken met een soort wetmatigheid. Bepaalde stappen moeten blijkbaar in volgorde worden gezet. Het zijn acties die op elkaar bouwen. De uitzondering bevestigt ook hier de regel. Met de systematiek beter in beeld kun je gericht aan de slag, word je minder afhankelijk van een ‘toevallig’ resultaat.
Er mee aan de slag gaan is eigenlijk helemaal niet zo ingewikkeld of een groot geheim. Ik probeer wat handvatten aan te reiken. Ik weet zeker dat u het zult herkennen zo van “Oh ja, nu ik het punt voor punt lees is het eigenlijk ook wel bekend …” en misschien herkent u ook waarom verandertrajecten waar u eerder mee te maken heeft gehad goed zijn gegaan of juist niet.
- Een gevoel van urgentie tot stand brengen
Is er geen urgentie, wordt het niet als belangrijk / nodig gezien, dan is de kans van slagen klein en zal resultaat uitblijven. Er moet een bepaalde mate van urgentie zijn … we hebben haast. Ontbreekt die urgentie en moet het ooit een keer dan wordt het een slepend gebeuren en komt het eigenlijk niet echt op gang.
- De leidende coalitie creëren
En kleine groep moet het voortouw nemen. Je hebt waterdragers nodig, aanjagers, mensen die de tijd en middelen krijgen om de zaakjes in goede banen te leiden.
- Een visie en strategie ontwikkelen
Je moet weten wat je wil en niet zomaar wat gaan doen. Breng het tot een plan en maak het SMART, meetbaar.
- De verandervisie communiceren
Als je het waarom en het hoe niet kunt uitleggen heb je een probleem. Dan kun je niet verwachten dat je mensen meekrijgt, dat mensen enthousiast worden. Het uitleggen is missiewerk, herhalen, herhalen.
- Actie op brede basis door middel van empowerment
Stel mensen in staat het te doen en ga aan de slag. We doen het niet half, het is niet een kwestie van wat proberen, nee, we gaan het doen.
- Korte termijn successen genereren
Successen bouwen op elkaar. Hiermee weet je dat je op de juiste weg bent. Dat heb je nodig voor een volgende stap. Zonder korte termijn successen loop je de kans dat de energie wegebt. Zorg er dan ook voor dat acties concrete resultaten opleveren.
- Verbetering consolideren en meer veranderingen tot stand brengen
Het is een beetje zoals het zekeren van het behaalde niveau. Je geeft het niet meer prijs, je hebt de maniertjes om keer op keer te verbeteren.
- Nieuwe benaderingen in de cultuur verankeren
Zo doen we dat, zo zijn wij … het heeft structuur, een standaard, is overdraagbaar, hiermee kun je het mensen leren. Het is gewoon geworden.
Veel mensen zijn goed in het beginnen maar stranden op enig moment. De kans is groot dat het alles te maken heeft met het struikelen in te zetten stappen.
Drie afknappers
In gesprekken over de Wkb krijg ik vaak het voorwaardelijke denken en doen over me uitgestort: “Nog voor we aan de slag kunnen moeten we eerst nog dat en dat doen en dan nog even dat …” In de meeste gevallen zijn het, met alle respect, smoesjes, afleidingen. Dit is overigens niet een specifiek Wkb dingetje. Je ziet het bij veel verandervraagstukken, het moeilijker maken, grootser, met zijdelings relevante zaken bezig gaan waardoor er voorlopig niets gebeurt, althans niet echt.
Een andere veel gehoorde: “Laten we eerst maar eens zien of die wet er wel komt.” Tja, het mag inmiddels duidelijk zijn dat er links- of rechtsom wat gaat veranderen. De urgentie, de eerste stap zetten, zit hem bij marktpartijen in het onderkennen van het commerciële belang. Wachten zet je op achterstand waar je op enig moment last van krijgt. U kent de commercial met de tekst “Niet omdat het moet maar omdat het kan.” Ook Phillip Smits heeft hem even geleend. Voor de Wkb is een toepasselijke variant “Niet omdat het moet maar omdat het wat oplevert.”
Nummer drie: “Vertel maar wat ik moet doen.” Natuurlijk kan iemand je helpen. Dat gaan we ook zeker doen. Het is echter jouw ding, jij moet er achter staan in afwegingen van nut en noodzaak, de praktische aspecten, hoe het jouw organisatie, jouw werk raakt. Ook bij iets met een moeten-gehalte heb je uiteraard de keuze om er op een leuke positieve manier mee om te gaan. Het positieve levert waarschijnlijk veel meer op dan de toch wat sullige oetwammes-benadering. Dan krijg ik zo’n beeld van iemand die op zijn schoffel hangt en wacht tot de voorman een volgend plekje aanwijst. Kom op man!
Het zijn zo wat aspecten om u mogelijk een beetje op weg te helpen.
Doe er uw voordeel mee.
Pieter Plass