De gijzeling

< Terug naar blogoverzicht

dossier dossier private kwaliteitsborging

In de opmaat naar het overleg ‘stand van zaken wetsvoorstel’ van 16 maart a.s. zien we een bombardement aan meningen, ideeën, het kan en moet anders verhalen in media, blogs en wat al niet meer. Ja, ik doe er zelf ook aan mee.

Een pareltje tussen al die informatie is het citaat ‘Laten we ervoor zorgen dat de goede delen van het wetsvoorstel van minister Blok niet in de ijskast belanden.’

Tussen het keer op keer oprakelen van wat al is bediscussieerd en gewogen is dit wellicht de meest wijze uitspraak.

Doet iets!

We hebben nu een voortdurende gijzeling. Het huidige stelsel is in de greep van de plannen. Dit werkt verlammend. Gemeenten zweven tussen hoop en vrees: hoop dat het wetsvoorstel gaat stranden en de vrees stel nu dat het doorgaat … ‘wat dan?’. De veiligheidsregio’s zijn druk met reorganiseren, wie niet? … en dan ook nog dit? Aspirant kwaliteitsborgers willen wel maar ja, gaat het allemaal wel door? We hebben brancheorganisaties die zich keer op keer afvragen wat zij hier nu eigenlijk mee moeten, dan maar weer een pittige brief naar de minister …

Wat gaat Blok er mee doen? Gaat het toch de ijskast in, toch weer meer onderzoeken, meer tijd, toch weer eigenlijk niets?

We zijn op het punt dat iets beter is dan niets. We moeten activiteiten op het politieke toneel niet verwarren met actie. Er is geen actie. De gijzeling duurt voort.

We moeten er niet naar streven om een soort kernraket te willen maken, iets waarbij met 1 druk op de knop alles wat is bedacht met die raket ook perfect moet en gaat functioneren. De meest verstandige manier is nog altijd stapje voor stapje, kijken of het doet wat het moet doen, bijstellen, en dan door naar het complexere werk.

Hoe dan ook, het is zaak dat de gijzeling een einde krijgt en we aan de gang gaan, bij voorkeur klein.

Omdat het serieuze kost is en er stevige woorden worden gebruikt beginnen we langzaam maar zeker ook uit het oog te verliezen dat kwaliteit realiseren en borgen niet iets naars is maar ook leuk kan zijn.

Het moet een feest zijn, iets waar mensen enthousiast van worden, mensen moeten het leuk vinden, het met trots willen vieren. Ja dat kan! Als het een moetje is dan zitten we straks als mokkende kinderen met iets opgescheept waar niemand blij van wordt.

Het is tijd dat er iets gebeurt. Ook al is het nog niet het optimale, ga aan de gang!

Pieter Plass

Deze website gebruikt analytische cookies om bezoekersstatistieken bij te houden.

Accepteren