dossier private kwaliteitsborging
Ik heb gemerkt dat iemand of meerdere iemanden op de meest vreemde momenten boodschappen op mijn weg plaatst (plaatsen). Ik probeer goed op te letten om deze niet te missen.
Zo kwam ik deze zomer tijdens een bezoekje aan Florence op Palazzo Vecchio een beeld van Jan Fabre tegen. Dit is het beeld van de man die op een trappetje met zijn meetlatje de wolken probeert te meten … een ogenschijnlijk onmogelijke taak. Het beeld, plein en publiek worden nauwlettend in de gaten gehouden door een hele zwik camera’s, een beetje zoals eerder bij het ‘oude’ Big Brother.
De man op de trap, de beeltenis van Jan Fabre zelve, staat niet zomaar iets te doen. Hij staat daar met zijn meetlatje, een middel om, gebaseerd op een standaard, te meten!
Het is een mooi beeld van de inspanning, het willen meten, de moeilijkheid, een standaard, een hulpmiddel (instrument) en het ‘waakzame oog’ (overheid). Voor mij is dit beeld nog eens een zetje om wederom de vereiste standaard voor kwaliteitsborging onder de aandacht te brengen.
In feite hebben we het over een structuur van afspraken als houvast om het met elkaar eens te zijn over wat precies de bedoeling is.
Nut en noodzaak heb ik in diverse blogberichten beschreven. Twee berichten breng ik graag nog eens onder de aandacht:
Brief aan Kamerleden (door scrollen tot het kopje “De noodzaak voor een standaard”)
Eén taal voor kwaliteitsborging
Ik heb begrepen dat Kamerleden en ministerie het thema in vizier hebben. Wellicht gaat hier iets constructiefs uit ontstaan.
Het handen en voeten geven zal kwaliteitsborging binnen de bouw ten goede komen.
Oh ja, in Pisa ben ik ook nog een ‘boodschap’ tegenkomen. Maar daar een andere keer meer over … 🙂
Pieter Plass